Yep, vandaag was het eindelijk zo ver! De allereerste schooldag van onze grote zus, waar we allemaal heel hard naar uitgekeken hadden, in het bijzonder Lehla zelf. En ja, er is geweend. Maar niet door Lehla maar door mama. Niet eens omdat we Lehla moesten gaan afzetten hoor... Nee, we hadden onszelf vanmorgen buiten gesloten. Als je maar over één sleutel beschikt en je vraagt, als je de deur net achter je hebt dichtgetrokken, of de ander de sleutel al mee heeft kan dat gebeuren natuurlijk... Maar daar gaat dit bericht natuurlijk niet over.
Wel, eigenlijk hebben we heel weinig te vertellen over Lehla's eerste schooldag. Om de eenvoudige reden dat Lehla, hoewel ze normaal gezien geen twee seconden zwijgt, een gesloten boek is wat betreft haar eerste schoolervaring. Dus we kunnen hier alleen vertellen wat we zelf zagen en wat juf Bieke ons wist te vertellen. Zo zijn jullie er even hard bij geweest dan wij.
Het verslag:
6u: Mama en papa staan op om Lehla's boekentasje klaar te maken. Menu van de dag: cécémel met beertjeskoekjes; konijnen- boterhammetjes, kerstomaatjes, lettersnoepjes en een mandarijntje.
7u: We halen Lehla uit haar bed en ze krijgt een boterhammetje met muizenstrontjes voorgeschoteld. We zetten de CD van Jules op en zingen samen minstens vier keer het welkomstlied van de klas, kwestie van goed voorbereid te zijn. En dan kunnen we vertrekken naar school. Lehla was heel enthousiast en het blonde meisje dat we op de kennismakingsdag al hadden gezien neemt haar meteen aan de hand. Boekentasje aan de haak, op de arm van juf Bieke een kusje aan mama en papa geven en we zijn vertrokken. Lehla was superflink. Om eerlijk te zijn, mama en papa hebben het een pakje moeilijker om hun oudste zo achter te laten in 'de grote boze wereld'. 15u20: We staan aan de schoolpoort te wachten en zien Lehla met haar klasje uit de turnzaal komen. Zo vreemd om onze kleine meid helemaal alleen te zien lopen, zo zelfstandig al. We merken ook meteen op dat ze nog steeds dezelfde kleren draagt, wat betekent dat ze flink op het toilet gaan plassen is. Als de poort vijf minuutjes later opengaat mogen we haar ophalen in de turnzaal waar ze flink met haar boekentasje op de grond zit. Dat boekentasje laat ze trouwens tot thuis niet meer los. Als we juf Bieke vragen of ze flink is geweest zegt ze heel overtuigd 'heel flink' en de twee andere juffen, ons trouwens onbekend, die in de buurt staan bevestigen dat meteen. 't Is een heel flinke ze, madam.' Oef, opluchting.
In Lehla's heen -en weerschriftje staat te lezen: 'Alles goed verlopen vandaag. Was heel enthousiast tijdens de activiteiten.'
19 u: Lehla heeft, na het bekijken van een aflevering van de smurfen, haar tandjes gepoetst en is flink in haar bedje gekropen. En morgen wil ze al terug naar school. Ze wordt groot, onze dochter!
Hopelijk komen we in de toekomst via haar verhalen wat meer over de school te weten. Dan hoor jij het ook meteen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten