zaterdag 27 augustus 2011

Over Tati, Lodewijk en vele anderen...

Jim had de twee eerste weken vrij en dat betekende tijd voor ons gezin. Het kwam net op tijd want een maand alleen met de meisjes begon door te wegen. Ik zie die dametjes doodgraag maar op dit moment kunnen ze nog vrij vermoeiend zijn.
We hadden besloten om vanaf dit jaar te gaan kamperen met de meisjes. Eerst gingen we naar de camping in Umag gaan ( herinner je je nog die sterrencamping met koffiekoeken aan de tent 's morgens waar we escargots gingen plukken? Daar dus.) maar in Kroatië was het op dat moment 30°C. We hadden al heel lang zitten twijfelen en hadden al heel wat forums afgezocht om uit te zoeken of het wel aan te raden was om met een baby te gaan kamperen en dat leek ons ietske te warm. Nederland besloten we dan maar. Ik vond de Sprookjescamping (SC) en dat leek mij wel leuk voor de gasten. Lehla moest niet overtuigd worden, die was vanaf het eerste moment tot we vertrokken constant met de SC bezig. Jim zag het oorspronkelijk helemaal niet zitten; zijn grootste zorg was dat hij geen pintje en sigaretje ging kunnen drinken/ smoren op de camping en dat één of andere wollige sprookjesfiguur hem ging komen lastigvallen of zo. Soit, soms kan je mannen snel overtuigen van iets en dat deed ik door hem een paar foto's van de camping te laten zien (lees: van de knappe jonge sprookjesfiguren en elfjes).
Het werd een fijne week in Rheeze. De SC is een erg rustige camping waar kinderen tot 11 toegelaten zijn. Geen schreeuwende en uitgaande jongeren dus. Overdag waren er activiteiten en speelde Lehla op het speeltuintje vlakbij onze tent met de kindjes van de buurtenten. Elke avond volgden we de Bumpiejeep om in het sprokkeltheater naar het toneel te gaan kijken. De meisjes genoten echt van dat theater; Flo schreeuwde eerst vrolijk mee en viel tegen het einde, toen ze het slaaplied zongen, rustig in slaap en ook Lehla ging volledig op in de verhalen. Het regende bijna de hele week dagelijks en onze supertent voor zes personen voorzien van al het denkbare materiaal voor beginnende kampeerders ( we kochten zelfs een keuken, zo'n opplooibare he, daar) vloog maar drie keer bijna weg door de stevige rukwinden, maar dit was echt een vakantie om niet snel te vergeten.
En omdat we geen foto's hebben van daar omdat onze kodak nog in Buizingen lag stuur ik u een fotoke op van de week daarvoor in Plankendael, zodat je ziet hoe de meisjes er momenteel uitzien.
Na de vakantie neem ik zeker nog is de tijd om rustig te bloggen maar nu is het hier echt megadruk. Dikke kus!