Afscheid van juf Bieke

Het schooljaar is voorbij en er werd afscheid genomen. We namen afscheid van Juf Bieke, de superjuf die Lehla, en 28 andere kindjes, een schooljaar  lang entertainde. En wat geef je nu aan de juf? Wel, juf Bieke is gek op poppenkast dus gaven we haar een handpop. ( Een hele schattige boze wolf)
Juf Annick, de juf van het andere onthaalklasje gaf me nog een ander idee. Ik had haar een paar weken voordien is gevraagd wat haar collega graag zou hebben, kwestie van niks nutteloos te kopen of zo. Toen ik Lehla op een namiddag ging ophalen klampte ze me aan en volgde dit gesprek:

Annick: Ik heb een idee! (er lag btw al dicht van ’t lachen)
Ikke: Ok, leuk. ( Of zoiets, want ik weet helemaal niet wat ik zei omdat ik totaal verrast werd aan de schoolpoort en ook ons mama mee was)
Annick:  Je kan voor juf Bieke cakejes maken met een slipke op.
Ikke:  Einh?
Mijn ma: bedenkelijke blik
Annick: Jaja, met een onderbroeksken of zo op
Ikke: nog bedenkelijkere blik
Annick: ja, Bieke kwam met de verjaardag van Lehla bij mij en zei: ‘Nu moette die cake'skes van Lehla is proeven, die zijn om van in uw broek te pissen’
Annick en mijn ma: Liggen breuk ( die kennen elkaar ook al jaren, Annick was een klant van de Patrijzen)
Ikke: (nog steeds met bedenkelijke blik) anh ja, ok, goed idee.

En zo geschiedde: ik zag in de Flair een slipke staan verpakt in cupcake en besloot dat dat misschien iets makkelijker was dan slipkes tekenen op cupcakes.

In de Veritas:

Veritasdame: is het voor u of moet ik het inpakken?
Ikke: Nee, ’t is voor de juf van mijn dochter, pak maar in.
Alle omstaanders: hele bedenkelijke blikken.
Veritasdame: anh ja, ik moet ook nog iets voor de juf kopen.
Ikke: (denkt) ma wat zeg ‘k ik nu in ne volle Veritas, zeg? Een slip voor een juf?!

Soit, dit lange verhaal om te zeggen dat onderstaande doos ’t cadeautje van juf Bieke was, en dat ze er vree content mee was.