hiepiepiep

Flo werd vandaag één.  Er kwam wat familie langs en het was hier weer lekker druk, zo een drukte die enkel mijn familie kan veroorzaken. Je ziet ook geen enkele foto van een familielid hier, merk ik net op, omdat ik net besef dat ik die drukte echt niet wil fotograferen.  De genodigden kwamen in twee shiften, net als de taart. Op dag één het lelijk gedrocht dat keilekker smaakte en op dag twee het iets geslaagdere cakeje met een iets minder lekkere vulling. Alweer heb ik mezelf voorgenomen volgende verjaardagen een taart bij den bakker te gaan halen. Waarom moeten al die perfecte mama's ook bakken he? Doet van die mislukte huisvrouwen gelijk ik zich slecht voelen als ze naar den bakker zouden gaan ;)
Ik ben blij dat jullie aanwezig waren, ook al was jij er niet 'echt' bij. Je mail en je aanwezigheid samen met Tim ( boekje-kaartje) zorgden daarvoor. Ik heb de hele dag aan jou gedacht en was zo blij iets van je te vernemen. Nog drie weken, jeej! Ik begin echt streepjes te trekken vanaf nu! DIKKE KUSSEN van ons allemaal!

Over Tati, Lodewijk en vele anderen...

Jim had de twee eerste weken vrij en dat betekende tijd voor ons gezin. Het kwam net op tijd want een maand alleen met de meisjes begon door te wegen. Ik zie die dametjes doodgraag maar op dit moment kunnen ze nog vrij vermoeiend zijn.
We hadden besloten om vanaf dit jaar te gaan kamperen met de meisjes. Eerst gingen we naar de camping in Umag gaan ( herinner je je nog die sterrencamping met koffiekoeken aan de tent 's morgens waar we escargots gingen plukken? Daar dus.) maar in Kroatië was het op dat moment 30°C. We hadden al heel lang zitten twijfelen en hadden al heel wat forums afgezocht om uit te zoeken of het wel aan te raden was om met een baby te gaan kamperen en dat leek ons ietske te warm. Nederland besloten we dan maar. Ik vond de Sprookjescamping (SC) en dat leek mij wel leuk voor de gasten. Lehla moest niet overtuigd worden, die was vanaf het eerste moment tot we vertrokken constant met de SC bezig. Jim zag het oorspronkelijk helemaal niet zitten; zijn grootste zorg was dat hij geen pintje en sigaretje ging kunnen drinken/ smoren op de camping en dat één of andere wollige sprookjesfiguur hem ging komen lastigvallen of zo. Soit, soms kan je mannen snel overtuigen van iets en dat deed ik door hem een paar foto's van de camping te laten zien (lees: van de knappe jonge sprookjesfiguren en elfjes).
Het werd een fijne week in Rheeze. De SC is een erg rustige camping waar kinderen tot 11 toegelaten zijn. Geen schreeuwende en uitgaande jongeren dus. Overdag waren er activiteiten en speelde Lehla op het speeltuintje vlakbij onze tent met de kindjes van de buurtenten. Elke avond volgden we de Bumpiejeep om in het sprokkeltheater naar het toneel te gaan kijken. De meisjes genoten echt van dat theater; Flo schreeuwde eerst vrolijk mee en viel tegen het einde, toen ze het slaaplied zongen, rustig in slaap en ook Lehla ging volledig op in de verhalen. Het regende bijna de hele week dagelijks en onze supertent voor zes personen voorzien van al het denkbare materiaal voor beginnende kampeerders ( we kochten zelfs een keuken, zo'n opplooibare he, daar) vloog maar drie keer bijna weg door de stevige rukwinden, maar dit was echt een vakantie om niet snel te vergeten.
En omdat we geen foto's hebben van daar omdat onze kodak nog in Buizingen lag stuur ik u een fotoke op van de week daarvoor in Plankendael, zodat je ziet hoe de meisjes er momenteel uitzien.

Na de vakantie neem ik zeker nog is de tijd om rustig te bloggen maar nu is het hier echt megadruk. Dikke kus!

Dertien

Dit is iets waar ze jou zonder twijfel 3 miljoen voor moeten geven alvorens je het in overweging neemt en waarop je dan nog ongetwijfeld neen zou zeggen. Inderdaad, ik ben met negen collega's ( waarvan twee kinderloos) en dertien kindjes een midweekje naar de zee geweest. Yes, en 't was dan nog mijn lumineuze idee ook... Maar 't was wel geweldig, allemaal crèmekes van kindjes en ook een heel leuke sfeer onder collega's ( al waren er af en toe conflicten). Soit, 't is voor herhaling vatbaar en jij mag zeker mee ;-)

Dertig

Om mijn ventje ( ok, ik weet dat dit voor u fake klinkt, de Jimme dus) zijne verjaardag te vieren  plande ik een verrassingsweekendje. Een weekendje zonder kids, wat op zich al een verademing is ( we zien ze beiden supergraag maar soms mag dat wel is na die jaar).

Op vrijdag vertrokken we naar Maastricht, naar de B&B van Piekel, een sympathieke madam met een heel fijn huisje met twee aparte appartementen ( zie foto's, let vooral op het zalige pootjesbad :-) ) 's Avonds trokken we de stad in voor een lekker en betaalbaar driegangenmenuke en een stadswandeling met iets te veel Mojito Royal. Zaterdag gingen we, na het ontbijt en een korte shoptrip in Maastricht naar Luik, naar Les Ardentes om vooral Cake te zien ( ze waren schitterend btw) en ook Arno en Snoop Dog (?!) mee te pikken. De slaapplaats in Luik was iets minder luxueus: de koffer van onze auto waar ons ( met een bandenoppompmachien van aan de autostrade) luchtmatras in lag. We sliepen op een afgelegen industrieterrein dat deed denken aan het decor voor serial killer IV, en je weet hoe 'n miet ik ben. We eindigden het WE met een BBQ-ke in den bos. T was plezant, en ontspanning voor wat komen zou... Later meer hierover.

Ons poppeke

De vakantie is begonnen en dat betekent extra veel tijd met de meisjes. Flo moet deze week nog een aantal keer naar de onthaalmoeder maar gisteren waren beide 'ladies' een dagje samen thuis. We gingen, tot groot plezier van Lehla, 's middags picknicken op de speeltuin en in de namiddag speelden we met de poppen. Als al haar babietjes op een rijtje in de zetel lagen kwam Lehla tot de vaststelling dat ze ook een echt baby'ke heeft. Flo werd tussen de poppemiekes gelegd en vond dat aanvankelijk verrassend, iets later entertainend maar op het eind vooral irritant; zeker wanneer haar zus haar rietjes kwam afpakken.

Ik kan je geen betere foto's laten zien om kennis te maken met onze Flo hoe ze momenteel is. Ze is altijd vrolijk, laat alles doen, tot het haar tegenzit. Ze heeft ook een karakterke, één dat jij volgens mij zal appreciëren want vaak doet ze me zelfs een beetje aan jou denken... Flo begint nu echt groter te worden, ze komt soms met een buil naar huis want ze exploreert de wereld; wil meedoen met de groten en kruipt overal uit. Haar wiegje moet plaats maken voor een bedje, voor ze leert eruit te kruipen. O ja, haar favoriete bezigheid is momenteel kousjes uittrekken en op bijten, met heel veel lawaai. ('jajajaja', 'paapaapaa', 'dajdajda')

Als de camera eindelijk opgeladen raakt film ik haar is in volle actie en post ik het hier, beloofd!

Afscheid van juf Bieke

Het schooljaar is voorbij en er werd afscheid genomen. We namen afscheid van Juf Bieke, de superjuf die Lehla, en 28 andere kindjes, een schooljaar  lang entertainde. En wat geef je nu aan de juf? Wel, juf Bieke is gek op poppenkast dus gaven we haar een handpop. ( Een hele schattige boze wolf)
Juf Annick, de juf van het andere onthaalklasje gaf me nog een ander idee. Ik had haar een paar weken voordien is gevraagd wat haar collega graag zou hebben, kwestie van niks nutteloos te kopen of zo. Toen ik Lehla op een namiddag ging ophalen klampte ze me aan en volgde dit gesprek:

Annick: Ik heb een idee! (er lag btw al dicht van ’t lachen)
Ikke: Ok, leuk. ( Of zoiets, want ik weet helemaal niet wat ik zei omdat ik totaal verrast werd aan de schoolpoort en ook ons mama mee was)
Annick:  Je kan voor juf Bieke cakejes maken met een slipke op.
Ikke:  Einh?
Mijn ma: bedenkelijke blik
Annick: Jaja, met een onderbroeksken of zo op
Ikke: nog bedenkelijkere blik
Annick: ja, Bieke kwam met de verjaardag van Lehla bij mij en zei: ‘Nu moette die cake'skes van Lehla is proeven, die zijn om van in uw broek te pissen’
Annick en mijn ma: Liggen breuk ( die kennen elkaar ook al jaren, Annick was een klant van de Patrijzen)
Ikke: (nog steeds met bedenkelijke blik) anh ja, ok, goed idee.

En zo geschiedde: ik zag in de Flair een slipke staan verpakt in cupcake en besloot dat dat misschien iets makkelijker was dan slipkes tekenen op cupcakes.

In de Veritas:

Veritasdame: is het voor u of moet ik het inpakken?
Ikke: Nee, ’t is voor de juf van mijn dochter, pak maar in.
Alle omstaanders: hele bedenkelijke blikken.
Veritasdame: anh ja, ik moet ook nog iets voor de juf kopen.
Ikke: (denkt) ma wat zeg ‘k ik nu in ne volle Veritas, zeg? Een slip voor een juf?!

Soit, dit lange verhaal om te zeggen dat onderstaande doos ’t cadeautje van juf Bieke was, en dat ze er vree content mee was.

Jules op zondag

Ik probeer al weken foto's op te laden van dag twee met Jules en dat lukt maar niet. Soit, ik zet dit ertussen en vul later aan, zo klopt de chronologie. ( Ik steek het op mijn dwangneuroses)