Na bijna 30 jaar heb ik eindelijk de goesting gevonden om eraan te beginnen en begint het ook eindelijk te kriebelen om met de auto te rijden, niet voor mezelf maar wel voor de meisjes.
Ikzelf blijf wel trouw met de fiets en de trein naar Vilvoorde gaan, of is dat wat iedereen zich voorneemt als ze nog geen rijbewijs hebben?
T is hier ondertussen echt beginnen 'lenteren', zalig. Ik weet niet of dat gevoel enkel mij overvalt, maar er is iets met de lente. Het is een geur of zo die dat gevoel bij mij triggert, en dan word ik instant vrolijker en heb ik zin om te kuisen. ( Jawel, kuisen, ikke.) Alleen jammer dat er nog zoveel andere dingen moeten gebeuren, anders zou ons huis hier nogal blinken...
Ik had me tijdens de krokusvakantie weer veel te veel voorgenomen maar de achterstallige was ligt er nog, de lessen zijn nog niet gemaakt, de kleerkasten zijn nog niet opgeruimd,... Ik heb wel mijn theoretisch rijbewijs, Flo eet fruitpap, het huis is vrij proper en ik heb vooral genoten van de week met mijn meisjes. En zeg nu zelf, wat is het belangrijkste?